In de Griekse mythologie waren de Nereïden zeenimfen, dochters van Nereus en Doris . Ze stonden bekend om hun schoonheid en gratie en werden vaak afgebeeld terwijl ze op dolfijnen of andere zeedieren reden. De Nereïden, geassocieerd met de Middellandse Zee, werden beschouwd als welwillende geesten die zeelieden en vissers beschermden.
Lijst met Nereïden
Thetis
Thetis, de leider van de groep, was een van de beroemdste Nereïden. Ze was ook de vrouw van Peleus , en uit hun verbintenis werd de grote held Achilles geboren. .
Als moeder van de grote held Achilles stond Thetis ook bekend om haar rol in de Trojaanse oorlog . Volgens de legende stortte Thetis Achilles als baby in de rivier de Styx, waardoor hij overal onkwetsbaar werd, behalve zijn hiel, het enige deel van zijn lichaam dat niet in de rivier was ondergedompeld. De kwetsbaarheid van Achilles zou later zijn ondergang zijn, toen hij tijdens de Trojaanse oorlog werd gedood door een pijl in de hiel.
Thetis stond ook bekend om zijn huwelijk met Peleus, een sterfelijke koning. Hun huwelijk werd bijgewoond door vele Olympische goden en godinnen , waaronder Zeus en Hera .
Thetis werd in de kunst en literatuur vaak afgebeeld als een mooie jonge vrouw met lang, golvend haar, rijdend op zeedieren zoals dolfijnen of met zeegerelateerde voorwerpen zoals schelpen, vissen of zeewier. Ze werd ook vaak afgebeeld in koninklijke pose als leider van de Nereïden .
gastheer
Amphitrite was een van de belangrijkste Nereïden en werd beschouwd als een van de dochters van Nereus en Doris .
Amphitrite was de vrouw van Poseidon , de god van de zee, aardbevingen en paarden. Ze werd vereerd als de godin van de zee en werd vaak afgebeeld met een drietand in haar hand, een symbool van de macht van haar man. Ze kregen een zoon genaamd Triton , een zeegod die bekend stond om zijn half mens, half vis uiterlijk.
Amphitrite werd in de kunst en literatuur vaak afgebeeld als een mooie jonge vrouw met lang golvend haar, werd aanbeden als een godin van de zee en werd in de oudheid beschouwd als een beschermer van zeelieden en vissers. Ze werd ook geassocieerd met de Middellandse Zee en werd beschouwd als een welwillende geest.
Dory
Doris werd geëerd als een van de oudste zeegodinnen en vereerd als de moeder van alle Nereïden . Ze stond ook bekend als een verzorger, beschermer en schenker van overvloed , omdat ze vaak werd afgebeeld met een kruik water of een hoorn des overvloeds, symbolen van haar vermogen om voor haar kinderen en de mensen van de zee te zorgen.
Doris wordt in de oude Griekse kunst vaak afgebeeld als een vrouw gekleed in een lange, vloeiende jurk, soms met een kroon van zeewier of schelpen op haar hoofd. Ze wordt ook afgebeeld als de metgezel van andere zeegoden en -godinnen , waaronder haar echtgenoot Nereus, Poseidon, de zeegod, en Aphrodite , de godin van liefde en schoonheid.
Naast haar rol in de Griekse mythologie wordt Doris ook in verband gebracht met het Dorische volk, een oude Griekse stam, en men denkt dat de naam Doris als naamgever voor hen werd gebruikt, daarom wordt ze soms “de Dorische” genoemd. Nereïde .
Galatea
Galatea was een zeenimf die in de Griekse mythologie werd aanbeden door de Cycloop Polyphemus . Volgens de mythe waren de held Odysseus en zijn gepantserde mannen Polyphemus en Galatea een van de nimfen die hem hielpen genezen. Acis, de zeegod, aanbad hem ook, maar werd gedood door een jaloerse Polyphemus. Het is ook de naam van een standbeeld gemaakt door Pygmalion, een beeldhouwer die verliefd werd op zijn eigen werk. Het beeld kwam tot leven en trouwde met hem.
psamata
Psamata was een van de dochters van Nereus en Doris, zeenimfen waarvan men dacht dat ze in de Middellandse Zee woonden. Het is echter niet een van de bekendste en er is weinig specifiek over bekend of vastgelegd.
Psamata was de dochter van Nereus en de Oceanid Doris en was, net als haar zussen, een zeenimf die geassocieerd werd met de zee en haar verschillende kenmerken, zoals golven. Het wordt in veel oude teksten niet genoemd en zijn rol in de mythologie is onduidelijk.
Het is belangrijk op te merken dat in sommige oude teksten de namen van de Nereïden niet worden genoemd of eenvoudigweg “de dochters van Nereus” worden genoemd.
Eurydice
Eurydice was de vrouw van de beroemde muzikant en dichter Orpheus. Eurydice stierf volgens de mythe op haar trouwdag aan een slangenbeet en Orpheus reisde naar de onderwereld om haar terug te brengen naar het land van de levenden.
Met zijn muziek slaagde Orpheus erin de goden van de onderwereld te charmeren , die ermee instemden Eurydice terug te laten keren naar de wereld boven, op voorwaarde dat Orpheus zich niet zou omdraaien voordat ze allebei terug waren in het land der levenden. Orpheus van zijn kant kon de verleiding niet weerstaan en keek achterom, waardoor Eurydice voor altijd in de onderwereld verdween.
Eurydice is een bekende figuur in de Griekse mythologie en haar verhaal is verteld in verschillende media, waaronder literatuur en kunst. Het symboliseert de kwetsbaarheid van het menselijk leven, evenals de kracht van liefde, muziek en de menselijke geest in het aangezicht van de dood. De mythe van Eurydice vertegenwoordigt ook de vergankelijkheid van het menselijk geluk en de gevaren van het overtreden van de regels van de goden.
De Nereïden in de Griekse mythologie
De Nereïden stonden ook bekend om hun rollen in mythen en verhalen. In het verhaal van de Cycloop Polyphemus bijvoorbeeld hielden de Cycloop van de Nereïde Galatea, en haar afwijzing van hem veroorzaakte zijn blinde woede. De nereïde Eurydice was de vrouw van de sterfelijke muzikant in het verhaal van Orpheus, en haar dood en wederopstanding stonden centraal in het verhaal.
Nereïden werden in de kunst vaak afgebeeld als mooie, langharige jonge vrouwen die op zeedieren reden of zeegerelateerde voorwerpen vasthielden, zoals schelpen, vissen of zeewier. Ook werden ze veelvuldig in groepen getoond, met Thetis als leider.
Kortom, de Nereïden waren zeenimfen die bekend stonden om hun schoonheid, gratie en welwillendheid, en werden geassocieerd met de Middellandse Zee. Ze zijn ook vaak afgebeeld in de kunst en literatuur als protagonisten van verschillende mythen en verhalen.
